Skip to content

Afgelopen augustus ben ik weer moeder geworden van een prachtige zoon, Max. Na een superfijne kraamtijd mocht ik het na drie weken in mijn ‘eentje’ redden, Daniël ging weer werken. Dat was toch een flinke klus kan ik je zeggen – herstellende van een keizersnede, met een stuiterende dreumes en een baby met de nodige krampjes. Oh ja, en ze hebben ook nog even allebei de waterpokken gehad! Maar goed, ondertussen komt het nieuwe gezinsleventje aardig op de rit, zijn we heerlijk aan het genieten en blijft het voorlopig nog wel even lekker druk in huize Van der Loo.

Even binnenlopen

Tijdens mijn verlof loop ik af en toe bij Groep5700 binnen voor een kopje koffie. Zo blijf ik een beetje op de hoogte van projecten, weet ik wat er speelt bij klanten en kan ik ook even bijkletsen met collega’s. Eerder deze week kreeg ik via de telefoon een vraag. Omdat mijn huis twee straten verwijderd is van kantoor en ik toch nog een rondje ging wandelen met mijn jongens, was het handiger om even binnen te wippen dan het via de telefoon proberen uit te leggen. Eenmaal binnen voelde ik de hectiek van deze week. Het is namelijk de Week van de Coöperatie bij Rabobank! Bij veel banken zijn wij betrokken bij verschillende activiteiten in deze themaweek. Ondertussen zijn er ook weer banken bezig met de opstart van de Rabobank Clubkas Campagne; de campagnes voor het voorjaar.

Nog een maand en dan kom ik ook weer in deze hectiek van Groep5700 terecht.

  • Kan ik ongestoord mijn kopje (nog warme) koffie opdrinken, zonder dat een beker diksap wordt omgegooid die vervolgens al trappelend met veel kindergelach wordt verspreid over de rest van de vloer.
  • Kan ik mijn lunch in alle rust opeten, zonder een boterham voor een ander te smeren en een afgeknauwde boterham of half opgegeten appel op mijn bord krijg gedeponeerd.
  • Kan ik heerlijk luisteren naar mijn eigen muziek, zonder dat er aan mijn been getrokken wordt en ik omlaag kijk naar smekende oogjes, met de afstandsbediening in de hand en de woordjes ‘mama, visie?’ eruit rollen.
  • Kan ik op niveau een gesprek voeren, zonder dat een kleine man een boek van een rode kater met overgewicht in mijn handen duwt die we vandaag (en de rest van de week) echt nog niet hebben voorgelezen.
  • En niet te vergeten: kan ik ongestoord even naar het kleine kamertje gaan, zonder medepassagiers of huilende kinderen op de achtergrond.

Nog een maand dus. Maar nu ga ik nog even lekker genieten van mijn verlof! Tot in december!!

Dit vind je misschien ook leuk
Stockholm,,Sweden,-,August,10,2020,:,Smedsuddsbadet,In,Stockholm
Dit jaar mocht ik twee keer op zomervakantie: naar Zweden en naar Italië. Minimaal één keer per jaar naar Italië is een must, vind ik. Zon, zee of meer, vino, salami, formaggio, calzature (!), borse (!), om maar eens een paar Italiaanse geneugten des levens te noemen. Je mag best stellen dat ik een fervent Italië-fan ben. Maar omdat de reiziger in mij ook andere delen van de wereld wil zien, ging dit jaar de reis ook naar Zweden. Eerst Zweden, dan Italië. Eerlijk gezegd had ik bewust gekozen voor...
Groep5700
Vandaag is het precies een jaar geleden dat mijn eerste werkdag bij Groep5700 begon. Ik weet nog dat ik de kinderen naar school had gebracht en dat ik even in de auto tijd had voor mezelf om te bedenken wat ik nooit zou kunnen bedenken van tevoren; namelijk hoe de eerste dag zou zijn. Na 100 scenario’s te hebben uitgedacht, parkeerde ik mijn auto, liep naar de voordeur en belde aan – omdat ik op die eerste dag natuurlijk nog geen sleutel had. Alleen luisteren Kopje koffie, luisteren naar de verhalen...