Het is weer november. Het moment om de budgetten af te tikken. Boardroom-meetings; nog donker als we binnen komen en weer donker als we naar buiten gaan. Spreadsheets en draaitabellen vliegen over het scherm. Het duizelt me. Koffie.
Tot achter de komma
Actuele situatie, 3-jaar plan, forecast-1 en -2 en dan voorspellen waar het de komend jaren weer op uit gaat komen. En dan natuurlijk bepalen hoe reëel het is. Welke veiligheid bouwen we in? Wat zijn de onvoorziene omgevingsfactoren? Hoe groot is de kans dat het gebeurt, welke impact heeft het? En ga zo maar door. Volledigheid boven alles, worstelingen tot achter de komma. Uren en uren. Een schijnzekerheid?
Opnieuw rekenen
Ook ik doe er ook ieder jaar weer vrolijk aan mee. En een goede maatlat is belangrijk om het schip op koers te houden. Budget klaar en dan wordt het 1 januari. De wereld is weer helemaal veranderd in de donkere dagen tussen sinterklaas en kerst. Wat is de impact? Forecasten kunnen weer worden herzien. Trump onverwacht president, Engeland stemt voor een Brexit. Een klant bedenkt iets anders te gaan kopen en de concurrent wordt overgenomen door een nog sterkere partij. Ik twijfel. Kan er echt zoveel fout gaan?
Verhaal achter de getallen
Ik luister naar de presentaties. Het verbaast me dat de ene persoon het voor elkaar krijgt in een moeilijke markt toch 25% te groeien, terwijl de ander al blij is als hij de omzet van vorig jaar haalt. De eerste spreekt over waar hij naar toe wil, het superplan dat ze met elkaar hadden bedacht, het verhaal erachter, het goede gevoel, het vertrouwen in elkaar, de wil om er met z’n allen voor te gaan. De ander praat over verloren klanten, concurrenten die beter zijn, de omstandigheden in de markt die lastig zijn enzovoorts. Ik zak weg.
De waan van de dag
Op weg naar huis denk ik: wat een super bedrijf, als je ziet waar ze vandaan komen. En toch dat verschil tussen die twee presentaties. Veranderen hun beiden werelden niet allebei iedere dag? Er gebeurt toch elke dag wel iets? Het verschil is of je je er door laat leiden. Die beren op de weg komen we sowieso wel tegen. Dan maar anticiperen en kansen proberen te pakken.
Hoe kan het wél?
Ik ben wel klaar met waarom iets niet zou kunnen… Laten we komend jaar meer de tijd nemen om na te denken wat we echt met elkaar willen bereiken en hoe het wél zou kunnen. Daar krijg ik nog meer energie van!
Marcel Zijp
Groep5700
